Werkgroep Buitenveldert / A.J. Ernststraat 112 / Amsterdam:
52e verslag – ma. 23.11.09 – 5 deelnemers.

Om 20 uur opent de gespreksleider de bijeenkomst, heet de aanwezigen welkom en nodigt deze uit tot het doen van een voorstel ter bepaling van het gespreksonderwerp voor deze avond.

Hierop doet A de volgende suggestie:

Zoals jullie weten heb ik de afgelopen jaren veel, vergeefse, pogingen ondernomen om mijn leven op orde te krijgen. Het resultaat is niet om over naar huis te schrijven. Het is eigenlijk een grote struikelpartij en het lukt mij niet vat te krijgen op mezelf. Ik bedoel bijvoorbeeld plannen te bedenken en die ook werkelijk uit te voeren, of ‘gewoon’ goed voor mezelf te zorgen. Eigenlijk dus een hele reeks van teleurstellingen, waarvan ik de oorzaak voortdurend buiten mezelf zocht. Maar ik vond ‘m niet. Want ik zocht verkeerd. Ik heb mij dat de afgelopen weken opeens gerealiseerd. 
Toen besefte ik namelijk dat ik in mezelf moet zoeken. Dat ik mij ‘heel gewoon’ heb gedragen als een onvolwassen figuur, die zelf geen echte eigen verantwoordelijkheid neemt en min of meer als een verwend kind afwacht tot zijn omgeving de rommel voor hem opruimt. En als dat was gebeurd, weer gewoon begint met het maken van nieuwe rommel vanuit de verwachting dat anderen hem (weer) te hulp zullen schieten.

En toen dacht ik opeens: ik ga proberen dat te veranderen en dus die verantwoordelijkheid voortaan wel zelf op te pakken en misschien daardoor ook meer op een volwassen manier het leven in te vullen. Ik moet daarbij ook denken aan de film De Blechtrommel en het leitmotiv daarin ‘Ich will nicht wachsen’ – in zeker opzicht voel ik mezelf nog steeds een jochie – wilde niet volwassen worden – maar krijg nu een andere kijk op mezelf – krijg ook meer contact. 

Herkennen jullie deze situatie in je eigen leven? Dus iets in de geest, dat ook verslaving te maken heeft met onvolwassenheid oftewel: weglopen voor je verantwoordelijkheid. Zo blijf je dus aan de andere kant eigenlijk zitten met een hoop boosheid. Gewoon omdat andere mensen een deel van je zelfstandigheid invullen. En die boosheid richt zich dus juist ook weer op de mensen die je willen helpen en dat is dan meestal ook je directe omgeving. 
Maar misschien is uiteindelijk nog het meest negatieve, dat je door zo’n redenering zelf nooit uit je isolement en passief gedrag komt, incl. het feit dat je je niet kunt bevrijden van je eigen dwangmatig gedrag of te wel de verslaving, waarvan het dus misschien ook gewoon een onderdeel is.
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J. Ernststraat 112 / Amsterdam
 54e verslag – ma. 7.12.09 – 9 deelnemers, waarvan 2 nieuw.

Om 20 uur opent de gespreksleider de bijeenkomst en heet de aanwezigen welkom. In het kader van mededelingen geeft een deelnemer zich op voor de training Voorlichting op 12 december a.s.

Ten behoeve van de 2 nieuwe aanwezigen leest de gespreksleider de tafelmanieren voor.
Op verzoek van de gespreksleider is een ander ervaren groepslid bereid als interim gespreksleider op te treden, zodat de gespreksleider zich volledig kan richten op de verslaglegging.

De interim gespreksleider nodigt uit tot het doen van een voorstel ter bepaling van het gespreksonderwerp voor deze avond. Hierop doet A de volgende suggestie:

A. Terugval en wat er aan vooraf gaat! Bij mij ontstaat een fantasiewereld: misschien kan je onder bepaalde omstandigheden wel één of enkele glaasje nemen. Meestal stopt dat na één avond. Soms ben ik er weer een paar dagen mee in de weer. Ik vraag me dan ook af of ik er rücksichtlos mee moet kappen of dat ik af en toe kan experimenteren.

Na enige discussie blijkt een ieder akkoord met dit voorstel en de ronde begint:
Continue reading…

Werkgroep Buitenveldert / A.J. Ernststraat 112 / Amsterdam
53e verslag – ma. 30.11.09 – 11 deelnemers.

Om 20 uur opent de gespreksleider de bijeenkomst, heet de aanwezigen welkom. In het kader van mededelingen stelt 1 de jaarlijkse donatie aan het Stoelenproject voor, dat dit jaar zijn 20 jarig jubileum heeft gevierd. Omdat niet iedereen met het Stoelenproject bekend is vraagt de gespreksleider om een toelichting. 1 vervolgt: afgelopen zaterdag was burgemeester Cohen bij de viering aanwezig, waarbij hij het belang van de nachtopvang onderstreepte. Het Stoelenproject is 20 jaar geleden door vrijwilligers van de Buitenveldergroep opgericht. Spreker heeft er zelf meer dan 10 jaar medewerking aan verleend. Een gelimiteerd aantal daklozen – zowel met verslavingsproblemen als ook met psychische problemen – maakt hiervan gebruik. Naast soep en brood is er avond en nachtopvang. Matrassen zijn nog niet zo lang geleden geschonken. ’s Ochtends is er gelegenheid om zich te wassen en een ontbijt te gebruiken. Bijna altijd beschermen de bezoekers de vrijwilligers tegen mogelijke agressie van de bezoekers. De donatie door de groep dient voor shag, oliebollen en andere extra versnaperingen aan de bezoekers. Na consultatie van de penningmeester wordt besloten € 500.- te doneren. De uitwerking wordt aan 1 en de penningmeester overgelaten.

Op verzoek van de gespreksleider is een ander ervaren groepslid bereid als gespreksleider op te treden, zodat de gespreksleider zich volledig kan richten op de verslaglegging.
De interim gespreksleider nodigt uit tot het doen van een voorstel ter bepaling van het gespreksonderwerp voor deze avond. Hierop doet A de volgende suggestie:

A. Tijdens het geven van voorlichting aan patienten in de kliniek op Texel afgelopen vrijdag, is het volgende onderwerp in een groepsgesprek behandeld: hoe bepaal je je grenzen ten behoeve van je eigen veiligheid. Als voorbeeld kan genomen worden welke grenzen stel je aan je zelf en aan anderen? Als voorbeeld kan dienen het gebruik door je omgeving van alcohol of andere verslavende middelen in je eigen huis. Een ieder is vrij om het onderwerp wat breder te maken.

Na enige discussie blijkt een ieder akkoord met dit voorstel en de ronde begint:
Continue reading…